Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΕ ΓΑΜΟΤΟ...



ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!!!


 Ε!!! ΡΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ
ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΤΗ ΜΥΤΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!



 ΕΥΓΕ ΣΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

ΠΡΟΔΡΟΜΕΙΑ 2012



ΠΡΟΔΡΟΜΕΙΑ 
2012

Το εκκλησιαστικό συμβούλιο της ενορίας  μας, προσπαθώντας να δώσει ακόμη μεγαλύτερη λαμπρότητα στην πανήγυρη του χωριού μας, διοργανώνει και φέτος  διάφορες εκκλησιαστικές εκδηλώσεις, επί μία εβδομάδα, πριν από την πανήγυρη του Ναού μας, με την ονομασία «ΠΡΟΔΡΟΜΕΙΑ». Θα χαρούμε πολύ με την παρουσία σας.

 

ΤΟ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ

 

ΠΕΜΠΤΗ   23- 8-2012

Ø     Ο όρθρος και Θεία Λειτουργία επί τη αποδόσει της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ξωκκλήσι της Παναγιούδας περιοχής Καυκάρας.

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  24-8-2012

Ø     Ιερά αγρυπνία επί τη εορτή της ενορία μας. (10μ. μ.  - 1,30 π. μ.).

 

ΚΥΡΙΑΚΗ   26-8-2012

Ø     Ετήσιο κτητορικό Μνημόσυνο, των κτητόρων, ευεργετών και δωρητών του Ναού μας.
Ø     Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός στο παρεκκλήσι του Αγίου Φανουρίου. (7μ.μ).

 

ΔΕΥΤΕΡΑ   27-8-2012

Ø     Όρθρος και Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσι  «ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ».

 

ΤΡΙΤΗ   28-8-2011

Ø       Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη Πανηγύρει του Ναού μας. (7Η   μ. μ).

ΤΕΤΑΡΤΗ   29-8-2011

Ø     Όρθρος – Θεία Λειτουργία – Λιτάνευση της ιεράς εικόνος και τεμαχίου Λειψάνου του Τιμίου Προδρόμου,  μετά πάσης λαμπρότητος.
Ø     Ευλογία – διανομή «ΡΕΒΥΘΑΔΑΣ»

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

ΓΙΟΡΤΗ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ ΣΤΟ ΛΙΣΒΟΡΙ

ΓΙΟΡΤΗ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ
Στο λισβορι

ΑΓΡΟΤΟΕΚΠΟλιτιστικοΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ

«Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ»

ΛΙΣΒΟΡΙ 27-7-2012

ΓΙΟΡΤΗ  ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ




              Έχουμε την τιμή να σας κάνουμε γνωστό ότι την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012 στις 8,30 το απόγευμα και στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου του χωριού μας, διοργανώνεται από τον Αγροτοεκπολιτιστικό Σύλλογο «Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ» η καθιερωμένη «γιορτή γλυκάνισου», που είναι ένα από τα κύρια προϊόντα που χρησιμοποιείται στην παρασκευή του ούζου – του Μυτιληνιού ούζου - και η οποία όπως γνωρίζεται παράγεται αποκλειστικά στο χωριό μας.
              Επειδή θέλουμε να προβάλουμε το χωριό μας και τα προϊόντα για τα οποία είναι γνωστό, αποφασίσαμε και εφέτος να διοργανώσουμε αυτή τη γιορτή και καλέσαμε όλες τις ποτοποιίες που χρησιμοποιούν τη γλυκάνισο και την προμηθεύονται από παραγωγούς του χωριού. Στη γιορτή αυτή θα υπάρξουν σχετικές ομιλίες, έκθεση φωτογραφίας, έκθεση γλυκάνισου, καθώς και έκθεση προϊόντων από τις ποτοποιίες του νησιού μας.
              Ακολουθεί μουσικοχορευτική βραδιά.


ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΔΡΟΜΟΙ ΑΔΙΑΒΑΤΟΙ...ΔΡΟΜΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ 1-7-2012


Για μια ακόμα φορά πασιφάνερη η αδιαφορία  προς τον πολίτη, των παραγόντων του τόπου μας
Περίλαμπρη η αναξιότητα και ο ωχαδελφισμός τους.
............................................................................................................................................................
Στις φωτογραφίες δυο δρόμοι που ...δεν οδηγούν στην περιοχή ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ


Βλέπετε τους δρόμους στους οποίους μας υποχρεώνουν να περπατάμε. Φωνάζουμε μα σε αυτιά... κουφών. δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι, όλοι τους για το τίποτα...


Μόνο τις παραμονές των εκλογών έρχονται και μας...χαϊδεύουν...
Μετά και τι με νοιάζει μένα για τουςε δρόμους σου:...


Σάββατο 12 Μαΐου 2012

ΔΡΟΜΟΙ ΑΔΙΑΒΑΤΟΙ...ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ...




ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ -ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΒΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΟ ΛΙΣΒΟΡΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...
 ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ...













Τα λέμε και τα ξαναλέμε μα  δεν μας ακούει κανείς.

Στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα...

Τελικά η εξουσία μας βλέπει μόνο με το φοροεισπραχτικό της μάτι και μας θέλει μόνο για να μας έχει και να μας ρουφά το αίμα, ενώ τίποτε δεν έχει να μας προσφέρει...



 Στις φωτογραφίες δρόμοι  στην περιοχή ¨Τέμενος -Άγιος Ισίδωρος.


.



Και μετά η εξουσία αναρωτιέται γιατί να πάρουν τέτοιαμ ποσοστά στις εκλογές απ'...τους
αγνώμονες Έλληνες...

Μωρέ δεν λένε πάλί καλά...

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

20 ΧΡΟΝΙΑ "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ


ΦΙΛΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ



« Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ »

================================

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Μυτιλήνη 20/11/2011



Σεβαστέ μου π. Γεώργιε



Έλαβα το περιοδικό σας «Φωνή της Ενορίας» τχ 71 (Ιούλ. Σεπτ. 2011), σαν αντίδωρο πνευματικό στα δικό μας «α σελάνα» και όχι μόνο.

Πάντα ‘ήθελα να σας γράψω, ότι το ολιγοσέλιδο αυτό περιοδικό, μεταξύ των άλλων 5 εκκλησιαστικών εντύπων που χρόνια τώρα παίρνω και μελετώ, διακρίνεται για την επιλεγμένη ύλη, την καλαίσθητη εκτύπωση κα πιο πολύ, για τον ακριβοδίκαιο κόπο, που με τόσο μεράκι προσωπικά καταβάλλετε.

Χαίρω λκαι ειλικρινά σας συγχαίρω.

Σημειώνετε ότι ήδη συμπληρώνονται 20 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού σας «Φωνή της Ενορίας» και ότι υπάρχει πρόβλημα συνέχισης της κυκλοφορίας του, λόγω της οικονομικής κρίσης που περνάει η πατρίδα μας.

Γνωστές σε όλους μας οι οικονομικές αυτές δυσκολίες και απογοητεύσεις και ιδιαίτερα σε όλους εκείνους που εθελοντικά και αφιλοκερδώς καταθέτουν, απ’ όποιο πνευματικό, πολιτιστικό μετερίζι, το περίσσευμα της ψυχής τους, για «αύρα» και «αναπαημό» του «δεομένου ανθρώπου».

Πάτερ Γεώργιε, θα χαρώ ν’ ακούσω να συνεχίσετε την έκδοση του περιοδικού σας.

Οι χαλεπές μέρες που περνάμε έχουν και τη θετική τους πλευρά, ότι το έλλειμμα στα υλικά φέρνει πλούτο στα πνευματικά…

Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι σε καιρούς «ανεμοδαρμένους» οι κοινωνίες γίνονται, πιο ευαίσθητες και πιο θετικές σε όλα τα έργα που εξανθρωπίζουν τα του ανθρώπου!...

Επικαλούμενος τις [πατρικές σας ευχές εύχομαι παν αγαθό και ωραίο εν Χριστώ.



Περικλής Μαυρογιάννης

φίλος

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

20 ΧΡΟΝΙΑ " ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ "

ΓΡΑΦΕΙ
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Όταν ύστερα από αρκετά χρόνια βρέθηκα στο χωριό μου, το Λισβόρι, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και συγκεκριμένα του Αϊ Γιάννη, παραμονή του πανηγυριού, μετά τον Εσπερινό, αντίκρισα για πρώτη φορά στο χωριό, στην αγορά, κάτι τα πρωτόγνωρο για μένα.

Από το καφενείο του Κυριάκου του Δαλβαδάνη μέχρι την Εκκλησία και προς τα κάτω μέχρι του Κανελή, όλος ο δρόμος, ήτανε γεμάτος τραπέζια και ο κόσμος, χωριανοί και ξένοι να πίνουν και να διασκεδάζουν χαρούμενα και ξέγνοιαστα.

«Πώς γίνεται αυτό;» ρώτησα.

Ο Παπαγιώργης, μου λέει κάποιος είναι ο εμπνευστής όλων αυτών που βλέπεις.

Τον αντάμωσα, τον αγκάλιασα και πολύ συγκινημμένος τον συγχάρηκα.

Ήταν η πρώτη φορά που γνώριζα το νέο εφημέριο του χωριού μου.

Από τότε βρίσκομαι κοντά του και βέβαια στην Εκκλησία του Αϊ Γιάννη.

Τότες, 20 χρόνια πριν, κυκλοφόρησε και το ενοριακό μας περιοδικό «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ».

Πάρα πολλοί άνθρωποι του πνεύματος λένε πως για να κάνεις κάτι, ό, τι και να είναι αυτό, που να μην αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του εαυτού σου, απαιτείται «πλεόνασμα συνείδησης». Σ’ αυτό ακριβώς οφείλεται μεταξύ των άλλων και η έκδοση αυτού του έντυπου από τον Παπαγιώργη. Έντυπο εκκλησιαστικό, πολιτιστικό, ενοριακό, για τους ενορίτες μας, για το χωριό μας, για την παράδοση, για τη ζωή μας.

Κυκλοφορούν γύρω μας χιλιάδες έντυπα, ποικίλης ύλης, επαγγελματικά, επιστημονικά και…και…και…αλλά σχεδόν όλα χρησιμοθηρικά, μεταξύ αυτών δε ουκ ολίγα πολύ ευτελή με μόνο σκοπό, να διεγείρουν τα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου.Επίσης και πολλά εκκλησιαστικά με πράγματα χιλιοειπωμένα και κουραστικά.

Η «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ», έντυπο εκκλησιαστικό, εκδιδόμενα από την ενορία μας έχει ξεφύγει από τον πειρασμό μιας στείρας κα ξύλινης «εκκλησαστικότητας». Πέρα από τα θεολογικά ασχολείται με την «όλη» ζωή της μικρής ενοριακής κοινότητας μας, με την καθημερινότητα μας και την κοινωνία μας. Ασχολείται με τη λαογραφία, την ιστορία, με τα πως και τα γιατί του τόπου μας.

Οι παλιοί φεύγουν για πάντα, τα ήθη και τα έθιμα αλλάζουν και αντικαθίστανται με άλλα, τα πιο πολλά ξένα και παρείσακτα.

Ποιος θυμάται πώς ζούσαν, διασκέδαζαν, ερωτευόντουσαν, παντρευόντουσαν, δούλευαν οι άνθρωποι τον περασμένο αιώνα στο χωριό μας;

Ίσως κάποιος να μας πει: «Ε και λοιπόν;»

Ναι αλλά ο άνθρωπος ζει το παρόν, θυμάται το παρελθόν και ονειρεύεται το μέλλον. Και το περιοδικό αυτό όλα αυτά τα χρόνια, τα 20 χρόνια αυτό κάνει. Θυμίζει, όσο μπορεί, στους παλιούς το παρελθόν και παράλληλα βάζει τους νέους να μάθουν τις ρίζες τους. Τούτο το έντυπο με πρωτεργάτη τον Παπαγιώργη και άλλους περιστασιακούς συνεργάτες, όπως και ο γράφων, μεταξύ των άλλων, προσπαθεί να αναμοχλεύσει την ιστορία αυτού του τόπου, αυτής της κοινωνίας, αυτών των ανθρώπων γλαφυρά, όμορφα.

Αναμεταδίδει επίσης πολλά εξέχοντα κείμενα ανθρώπων της τέχνης, των γραμμάτων, της εκκλησίας, της διανόησης. Στηλιτεύει ευπρεπώς το «σύγχρονο γίγνεσθαι», ακόμη και τους «εν υπεροχή όντας», τους σύγχρονους ηγέτες μας, που από πρωτεργάτες της αρετής κατάντησαν αδιάφοροι καιροσκόποι, ίσως και άθελά τους, απαξιώνοντας και λησμονώντας τα βάσανα του νεοέλληνα.

Η προσφορά νομίζω αυτού του εντύπου, μέσα στα περιορισμένα όρια των δυνατοτήτων του, είναι μεγάλη.

Πιστεύω πως παρ’ όλες τις οικονομικές δυσκολίες αλλά και τις απογοητεύσεις, που κι αυτές δε λείπουν, θα συνεχίσει δυναμικά και απρόσκοπτα την έκδοσή του, ώστε όχι μόνο οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού μας αλλά και οι απανταχού Λισβοριανοί να πληροφορούνται ότι σε τούτον τον τόπο υπάρχουμε και ζούμε και ότι κάποιοι φροντίζουν να τους το θυμίζουν με αγάπη και χαρά.



Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Ο πρώτος άνθρωπος του Αιγαίου ηλικίας 150.000 ετών από το Λισβόρι της Λέσβου


http://exodoskafkara.blogspot.com/


Άλλο ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για τη Λέσβο και την προοπτική ανάπτυξης του τουρισμού της παρέχει πρόσφατη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου με την οποία δίνεται άδεια συστηματικής ανασκαφής σε παλαιολιθική θέση στην περιοχή του Λισβορίου.
Πρόκειται για χώρο της μέσης παλαιολιθικής περιόδου, αποδεικτικό της πρώτης εγκατάστασης ανθρώπου στο Αιγαίο πριν από 120.000 με 150.000 χρόνια! Η έρευνα δεν αποκλείεται πάντως να στείλει την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή στα 200.000 χρόνια πριν από σήμερα!
Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο επέτρεψε με απόφασή του πριν από τρεις εβδομάδες να πραγματοποιηθεί συστηματική ανασκαφική έρευνα από το Πανεπιστήμιο Κρήτης υπό τη διεύθυνση της αναπληρώτριας καθηγήτριας Προϊστορικής Αρχαιολογίας, Νένας Γαλανίδου. Η ανασκαφή θα πραγματοποιηθεί σε ένα μεγάλο ελαιώνα που ονομάζεται Ροδαφνίδια, δύο χιλιόμετρα δυτικά του Λισβορίου όπου εδώ και χρόνια έχουν εντοπισθεί τα ίχνη της παλαιολιθικής αυτής εγκατάστασης από τους ερευνητές Χ.Β. Χαρίση, Ρ. Durand, Μ. Αξιώτη και Τ.Β. Χαρίση. Μάλιστα σχετική δημοσίευση υπήρξε από μεριάς των τεσσάρων ερευνητών στο περιοδικό «Αρχαιολογία» πριν από 11 χρόνια, το Σεπτέμβριο του 2000.
Τα ίχνη του οικισμού στα Ροδαφνίδια μας δίνουν το δικαίωμα για ένα ταξίδι στην ιστορία του πλανήτη και της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν. Συντείνει ουσιαστικά στην προσπάθεια που καταβάλλεται τον τελευταίο καιρό από το Δήμο Λέσβου, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και ιδιαίτερα από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου για να χαρακτηρισθεί όλη η Λέσβος παγκόσμιο γεωπάρκο.
Ο σχηματισμός του σημερινού Αιγαίου πελάγους, με τα νησιά του, θεωρείται ότι άρχισε πριν από τρία εκατομμύρια χρόνια με την καταβύθιση της χερσαίας έκτασης της Αιγηίδος, που ήταν αποτέλεσμα τεκτονικών διεργασιών. Στο Πλειστόκαινο (1,6 εκατ. χρόνια έως 10.000 χρόνια πριν υπήρξαν στην Ευρώπη φάσεις παγετώνων, έως ότου περίπου το 10000 π.Χ. το κλίμα σταθεροποιήθηκε στα σημερινά επίπεδα. Οι παγετώνες ποτέ δεν έφτασαν ώς τη Λέσβο.
Ο σχηματισμός τους, όμως, είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση των νερών της Μεσογείου κατά 100 μέτρα. Το σημερινό στενό της Μυτιλήνης, που δημιουργήθηκε κατά το Μέσο Πλειστόκαινο και χωρίζει το νησί από τη Μικρά Ασία, έχει μέγιστο βάθος 50 μέτρα. Συνεπώς, εκείνη την περίοδο η Λέσβος αποτελούσε τμήμα της Μικράς Ασίας. Οι νοτιοδυτικές ακτές του νησιού επεκτείνονταν λίγες εκατοντάδες μέτρα δυτικότερα από τις σημερινές. Το νοτιοανατολικό μέρος του νησιού ήταν ενωμένο με τη Χίο, ενώ μεγάλες πεδιάδες και χαμηλοί λόφοι υπήρχαν μεταξύ των σημερινών ανατολικών ακτών της Λέσβου και των ορεινών όγκων της σημερινής Βορειοδυτικής Μικράς Ασίας. Ο κόλπος της Καλλονής ήταν πεδιάδα, ενώ ο κόλπος της Γέρας ήταν λίμνη που άδειαζε στη θάλασσα μέσω ποταμού που βρισκόταν στη θέση του σημερινού στενού διαύλου του κόλπου.
Στις μεσοπαγετώδεις περιόδους, με το λιώσιμο των πάγων, η Λέσβος μετατρεπόταν σε νησί λόγω της ανύψωσης των νερών της Μεσογείου στα σημερινά επίπεδα. Δάση από πεύκα και δρυς αντικαθιστούσαν τις στέπες που χαρακτήριζαν την εποχή των παγετώνων. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή είχε σταματήσει ήδη από το Μειόκαινο πριν από 16 εκατ. χρόνια, συνεπώς οι γεωγραφικές και κλιματολογικές συνθήκες στη Λέσβο, στο Πλειστόκαινο, δεν ήταν απαγορευτικές για το πέρασμα ή την παραμονή του ανθρώπου.
«Πράγματι», αναφέρουν οι τέσσερις ερευνητές στην ανακοίνωσή τους στο περιοδικό «Αρχαιολογία» το Σεπτέμβριο του 2000, «42 χιλιόμετρα δυτικά της Μυτιλήνης, στην Κοινότητα Πολιχνίτου, εντοπίσαμε τα ίχνη μιας υπαίθριας εγκατάστασης της Παλαιολιθικής εποχής. Η τοποθεσία, ένας μεγάλος ελαιώνας, ονομάζεται Ροδαφνίδια. Βρίσκεται δύο χιλιόμετρα δυτικά του Λισβορίου και ένα χιλιόμετρο βόρεια των θερμών πηγών του Αγίου Ιωάννη. Ο παλαιολιθικός λιθώνας που εντοπίσαμε έχει έκταση μεγαλύτερη από 400 στρέμματα. Σε όλη αυτή την έκταση υπάρχουν άφθονα αποκρούσματα και εργαλεία, τα οποία δεν φέρουν σημάδια μεταφοράς τους από το νερό, γεγονός που υποδηλώνει επιτόπια παραγωγή. Τα περισσότερα εργαλεία έχουν παραχθεί με άμεση κρούση σκληρού κρουστήρα, όπως φαίνεται από το μεγάλο βολβό που φέρουν. Λίγα μόνο έχουν μικρό βολβό, πιθανώς λόγω χρήσης διπολικής λάξευσης του πυρήνα. Τέλος, αρκετά παρουσιάζουν τεχνητή αφαίρεση του βολβού».
Στο σύνολο οι ερευνητές ξεχώρισαν κάθε λογής εργαλεία, ενώ, όπως σημειώνουν, απουσιάζουν τελείως τα όστρακα αγγείων. Τα χαρακτηριστικά της λιθοτεχνίας σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές στα Ροδαφνίδια ανήκουν στη Μέση Παλαιολιθική εποχή ενώ κάποια στοιχεία μπορούν ίσως να φτάσουν τη χρονολογία ζωής στο χώρο στο τέλος της Κατώτερης Παλαιολιθικής (200.000 χρόνια πριν από σήμερα).
Πριν από περίπου δύο χρόνια η κ. Νένα Γαλανίδου έφτασε στην περιοχή οδηγημένη από την ανακοίνωση των ερευνητών. Ο τότε αρμόδιος για τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Νίκος Σηφουνάκης, ενέταξε τη μελέτη σε πρόγραμμα χρηματοδότησης από τη Γενική Γραμματεία. Από τότε η κ. Γαλανίδου ξεκίνησε έναν πραγματικό αγώνα για να ξεπεραστούν τα όποια σημαντικά γραφειοκρατικά προβλήματα υπήρξαν. Σημαντικό ρόλο στο ξεπέρασμα των όποιων άλλων προβλημάτων έπαιξε τον τελευταίο χρόνο ο αντιδήμαρχος Πολιχνίτου, Νίκος Κατράνης.
Όπως δήλωσε η κ. Νένα Γαλανίδου, η ανασκαφή στα Ροδαφνίδια θα ξεκινήσει την ερχόμενη άνοιξη.

Τι ήταν στα Ροδαφνίδια;

Το τοπίο στα Ροδαφνίδια έχει όλα τα στοιχεία των υπαίθριων καταυλισμών της Μέσης Παλαιολιθικής εποχής, που ήταν κυρίως σε θέσεις παραλίμνιες, παραποτάμιες ή παραθαλάσσιες, με χαμηλούς λόφους και άφθονη πρώτη ύλη για την κατασκευή εργαλείων. Είναι γνωστό εξάλλου ότι κατά τη Μέση Παλαιολιθική εποχή ο άνθρωπος προτιμούσε να κατασκηνώνει κοντά σε θερμές πηγές (η θερμοκρασία των νερών του Γλυφιά στα Ροδαφνίδια, ακόμα και το χειμώνα, είναι περίπου 30 βαθμοί Κελσίου, και η ύπαρξη των θερμών πηγών του Λισβορίου ανάγεται στην αρχή του Πλειστοκαίνου.
Η αφθονία των πυρήνων κάνει πιθανότερο να χρησιμοποιήθηκε η περιοχή ως καταυλισμός-εργαστήριο παρά ως πέρασμα κυνηγών, ενώ η ύπαρξη μεγάλης ποικιλίας εργαλείων συνδυάζεται προφανώς με τις αυξημένες λειτουργικές ανάγκες της εγκατάστασης, όπως το κυνήγι, η αλιεία κοχυλιών από τον κόλπο της Καλλονής και η υλοτομία από τα μεγάλα δάση της περιοχής.
Επειδή οι υπαίθριοι καταυλισμοί, κατά τη Μέση Παλαιολιθική εποχή, χρησιμοποιούνταν κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, δεν είναι διόλου απίθανο τα πολλά, ανεξερεύνητα ως επί το πλείστον, σπήλαια του νησιού να προσέφεραν στους κατοίκους του καταφύγιο κατά τη διάρκεια των ψυχρών περιόδων.
Η τοποθεσία φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε κατά την Προϊστορική εποχή.
Η συσχέτιση των ανωτέρω με τα ευρήματα του υπόλοιπου ελλαδικού και μικρασιατικού χώρου είναι δύσκολη, και αυτό γιατί ελάχιστα δείγματα της Κατώτερης Παλαιολιθικής εποχής έχουν βρεθεί, ενώ η Μέση Παλαιολιθική εποχή στην Ελλάδα δεν είναι συστηματικά και τυπολογικά μελετημένη.
Όμως, η γεωγραφική θέση της Λέσβου ανέκαθεν ευνοούσε την επικοινωνία με την Ανατολία μέσω των πανάρχαιων δρόμων των στεπών της Τουρκίας. Δεν αποκλείεται λοιπόν η πολιτισμική αυτή συγγένεια, που χρονολογείται από τη Νεολιθική εποχή, να υπάρχει αποτυπωμένη και στην παλαιολιθική λιθοτεχνία των Ροδαφνιδιών, αποτέλεσμα του περάσματος των Ανθρωποειδών και αργότερα του Homo Sapiens από την Ασία προς τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου και από εκεί στη Βαλκανική Χερσόνησο.
Ο ρόλος της Λέσβου στην παλαιολιθική περιπέτεια δεν είναι δυνατόν να διευκρινιστεί μόνο με τα παραπάνω δεδομένα, όμως καθίσταται βέβαιο πλέον ότι πήρε μέρος σε αυτήν. Η ανακάλυψη και πλέον και η συστηματική επιστημονική ανασκαφή της παλαιολιθικής αυτής θέσης, πέρα από μια μικρή συμβολή στην τόσο σημαντική υπόθεση της ανθρωπογονίας μας προβάλλει περισσότερο τα ερωτήματα που περιμένουν να απαντηθούν από την πολλή δουλειά που μένει να γίνει.

http://visaltis.blogspot.com
Αναρτήθηκε από νίκης φόρος στις 11:53 μ.μ. Ετικέτες θερμοπηγές λέσβου, λέσβος, προιστορία